Eigenlijk moet ik eens heel goed door mijn adresboek om te bekijken welke fysieke adressen ik heb van de mensen die ik op mijn uitvaart zou willen (hoezo wil ik dat? Ik ben dan dood), zodat ik anderen niet opscheep met beslissingen die op dat moment al veel en lastig genoeg zijn om te nemen.
Waarom belde ik mensen? Wat deed ik in zijn leven, zoals iemand me gisteren bot vroeg. En dan moet ik er vrijdag ook nog over vertellen. Veel mensen die ik sprak reageerden emotioneel, en vertelden hun eigen verhaal, wat natuurlijk helemaal prima was want daar was mijn telefoontje ook deels voor bedoeld. Vertellen en (huidig) adres achterhalen. Ik ga niet meehelpen enveloppen schrijven. Ik moet al zien dat ik genoeg bananendozen bij elkaar krijg om zijn boeken in te verzamelen, en sjouwhanden en een bus regelen om al die dozen naar mijn bureau te verplaatsen. Ergens in februari ga ik mensen een mail sturen om op een zaterdag langs te komen en uit te zoeken wat ze van Pauls boeken willen hebben.
Er waren mensen die niet opnamen. Als ik ze twee keer had geprobeerd en ik kende ze, dan stuurde ik een app met de vraag of ze mij wilden bellen. Voor de anderen volgt vanmiddag nog een ronde achternabellen. WP at een boterham mee tussen het bespreken door. Als 'goede vriend van' maak je nog eens wat mee, gelukkig heeft hij zo te zien tomeloos veel energie. Die van mij is even weg, zal er ook mee te maken hebben dat ik straks om 9 uur in Leeuwarden een afspraak heb en zo door de stromende regen naar het station moet fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten