16 oktober 2008

Proefbad


Doe mij eens een badkuip! Om mijn ontstoken schouders onder te kunnen dompelen in kokend water en om ontspannen uren achter elkaar te kunnen lezen!
Beter nog: Doe mij eens een badkuip op proef!
Ik vind het zo frustrerend dat dat niet bestaat!
Je kunt alles leasen of huren, maar een badkuip? ik dacht het niet.

Als ik wéér mensen met een badkuip hoor vertellen dat zij er never-nooit-niet in liggen grijp ik vertwijfeld naar mijn hoofd. Zo dom!
Ik smacht er letterlijk naar. Het komt zelfs erg vaak voor dat ik wil zeggen: “ik ga even in bad liggen”, en dan net op tijd mijn woorden in slik want we hebben helemaal niet zo’n tobbe.
Kom, laat mij nou gewoon zo’n ding proberen!
De badkamer is groot genoeg om daar een gevaarte op pootjes in te tillen. We moeten er dan wel in staan om te kunnen douchen, maar dat went wel.

Afgelopen winter zijn we 10 dagen in New York geweest.
Ik voorzag dat we voornamelijk zouden sjouwen van museum naar galerie naar restaurant en stond er op om een ligbad op de kamer te hebben. Ik werd uitgelachen. “Je gaat toch niet naar NY om in bad te liggen”, “Daar heb je toch geen tijd voor”.
Enfin, ik wist welgeteld 4x de tijd te vinden om mijn vermoeide lichaam drijvend tot rust te laten komen. Een behoorlijke score.

Bad3Er was ooit een bad in ons huis dat de vorige eigenaren hebben verwijderd.
Het was namelijk een verzonken bad en toen zij een kind kregen leek het hen niet verstandig en veilig.
Nu hebben wij daar toevallig geen last van. Het enige echt kleine wezen dat hier rond loopt is de kat. Die komt niet eens in de douche om op de badmat te liggen. Ze kijkt wel uit.

Ik zal nog wel een tijdje op stille zondagen langs sanitair-sites surfen in de hoop op een uniek lease-aanbod.
Doe mij nou maar gewoon een bad op proef. En dat ik dan na een half jaar mag beslissen of ik het wil houden. Hoe moeilijk kan het zijn?
Is het toeval dat ik echt net op dit moment op de radio Rene Froger hoor zingen “…dan gaan we met zijn tweeën drie keer uitgebreid in bad”?
Toeval? Ik dacht het niet.
Toe nou...

3 juli 2008

Oude jonge kat

Gisteren was mijn kat jarig. Ze heet Tlata, is 16 geworden en is zo fit als een hoentje. Haar twee (stief-)broers zijn al weer een paar jaar dood en hebben dit nieuwe huis nooit gekend. Ik denk dat ze het hier geweldig hadden gevonden.

Voor Tlata was het goed dat ze hier nooit zijn geweest, want nu moest ze zelf de buurtkatten verjagen die de verwilderde tuin zagen als gemakkelijk doorgangsplekje. Het is haar goed en snel gelukt. Nooit geweten dat er zoveel territoriumdrift in haar zat.
Afbeelding_952_073
Drie dagen voor de verhuizing hier naartoe heb ik haar opgehaald. Leek me handiger voor mij maar ook voor haar dat ze niet de hectiek meemaakte.Na twee dagen in haar nieuwe huis werd hier op allerlei plekken flink geklust. Zwager plaatste een nieuwe ketel, Vader monteerde een nieuw aanrechtblad, Glaszetter plaatste een nieuwe ruit in de achterdeur, er was herrie alom en natuurlijk stonden de tuindeuren wagenwijd open. Dus Tlata liep nieuwsgierig naar buiten. Ze bestudeerde de tuin, klom op de achtermuur en was verdwenen in de brandgang waar wij geen directe toegang tot hebben. Ik vertrouwde haar wel maar wilde natuurlijk toch weten waar ze bleef. Om in de brandgang te komen moest ik de hele straat uitlopen en via een dwarsstraat de gang in. Daar heb ik flink staan zoeken en roepen tot ik achter ons huis kwam waar me werd toe geroepen dat ze allang terug was. Ze was terug gekeerd naar de herrie in een huis dat ze nog maar net kende, en zat rustig haar ontbijt te verorberen alsof er niemand aanwezig was. In HAAR huis.
Ik was apentrots.
Dus bij deze Hulde aan mijn jongste oude kat die het mij mogelijk maakte te beginnen aan het opbouwen van de tuin, die sindsdien niet langer fungeerde als de openbare buurt-kattenbak.