20 februari 2017

Zoveel

Ik eet een soepje met een vriendin in Huis de Beurs.
Het drama in haar familie maakt haar dunner dan ooit. De soep eten we langzaam terwijl zij vertelt en ik mijn vragen stel.
Daarna loop ik over de Vismarkt en Tussen beide Markten naar Van der Velde waar oud-collega's naar een andere oud-collega luisteren maar ik heb de verkeerde boekhandel gekozen. Bovendien is het al een uur na aanvang. Ik dwaal wat rond, pak het boek van Georgina Verbaan op en maak ruimte voor de man naast mij die een foto maakt van een boek dat naast Georgina ligt.
"Mooie cover," zeg ik.
"O hee hoi," zegt hij. "Dat ook, maar ik ken de schrijver en wil hem laten weten dat zijn boek hier ook ligt."
Mijn brein slinkt, ik herken de man niet. Hij lijkt op een Herman en hij zei "O hee hoi" en ik herken hem niet.
Hij heeft zich omgedraaid. Gelukkig, want ik loop nog steeds te graven naar zijn naam. En jammer, want door een gesprek zou ik op zijn naam kunnen komen.
Ik grasduin door boeken en voel een wanhoop opkomen. Zoveel boeken, zo weinig tijd om te lezen. Zoveel te zeggen en te doen en te kijken en te beleven.
Teveel mensen voor wie de tijd nog sneller loopt dan voor mij.




16 februari 2017

De eerste les


Ik beschrijf het paard in de opdracht in termen van zacht en hard. Ik vergelijk het niet met een goudvis en zet het niet in een moeras. Ik beschrijf vanuit de tastzintuigen.
Een beetje saai, vindt de juf.
Dan ontleden we een moeilijk gedicht. Ondanks dat ik zo mijn meningen heb gaat het ontleden me verrassend goed af. Ik, met nul ervaringen in poëzie, ga het gedicht zelfs waarderen.
De juf poert dat ik waarschijnlijk niet begrijp waarom iemand zulke heftige belevenissen op deze manier omschrijft. Jazeker wel, probeer ik nog, al vind ik wel dat de dichteres het verre uiterste in het spectrum ‘ik blijf lekker vaag’ heeft opgezocht.
Maar ik weet dat het te laat is. Op mijn voorhoofd zal de hele cursus het onverbiddelijke “fantasieloos” prijken.





6 februari 2017

Zusje van Rotterdam


Ik zag een film over Chinese moslims. Ik wist niet dat daar moslims waren. Dom, naïef? In ieder geval weer wat geleerd. Ik wist niet dat Columbus een stad vol architectuur was. Weer wat geleerd. 
Ik wist niet dat er zo weinig vrouwelijke regisseurs als 'de moeite waard' worden gezien om getoond te worden op een festival. 
Na zoveel jaren leer ik nog steeds bij.
Wij kregen bij één film een inleiding, ronduit het slechtste deel van de avond. Laat ik het nog maar eens zeggen: een inleiding moet gaan over de achtergrond van het verhaal of over het maakproces. En mag niet een recensie zijn.
Ook geleerd: de afwezigheid van een plot stoorde me mateloos in Arabia en interesseerde me niks in Futuro Perfecto. 
Ik heb lieve en leuke en slechte films gezien. En hou je vast: geen enkele verrassing. Nul.

Ik heb me supergoed vermaakt. Op naar het IFFRiG 2018


1 februari 2017

Het dappere land

Door de eerste 10 dagen van die mongool in het witte huis heb ik al tijden geen boek meer aangeraakt. Mijn leesvoer is nu twitter.
Het is niet dat ik er wakker van lig, maar áls ik dan toevallig toch wakker lig, door een spit of zo, dan grijp ik meteen naar mijn telefoon en lees alles wat er in mijn twitterfeed voorbij komt.
En dat is behoorlijk veel. Ik heb daar namelijk een uitgebreide snoepwinkel.
Naast mijn gewone tijdlijn heb ik ook een paar Lijsten gemaakt. Eentje stamt uit 2011, toen de Arabische Lente begon, en zit tjokvol buitenlandcorrespondenten. Een andere heb ik afgelopen zomer aangemaakt, om de Amerikaanse verkiezingen te volgen als ik dat wilde en die journalisten uit mijn gewone tijdlijn te houden. Want soms werd ik er een beetje misselijk van.
Je hoort mij de naam van die sukkel niet vrijwillig uitspreken. En foto’s van hem kan ik sowieso niet aan. Ook niet van onze eigen nazi.
Misschien is dat een hele foute strategie, want “He who must not be named” krijgt juist kracht als je Angst laat bepalen dat je zijn naam niet zegt, zegt Rowling en wie luistert nou niet naar haar? Aan de andere kant: in deel 7 had hij een detector op zijn naam gezet dus vermijden om die uit te spreken was alleen maar erg slim.

Ik vind het raar dat er mensen zijn die dit nieuws niet willen horen. Er staat ons namelijk een wereldoorlog te wachten als we niet oppassen.
Na een heerlijke première donderdag gingen de zus en ik naar de kroeg om Nobeltjes en wijn te drinken en om het te hebben over de Amerikaanse politiek.
Toen ik dat laatste vertelde op een gezellige lunch zaterdag reageerden de acht andere vrouwen verbaasd. Waarom ga je naar een kroeg om het te hebben over de Amerikaanse politiek? Of waarom zou je het daar überhaupt over hebben?
Het gezellige samenzijn bleef gelukkig gezellig, ook al mocht ik later vertellen waarom het mij zo verbaasde dat iedereen getrouwd was of dolgraag wilde trouwen (WTF???), het schaadde de gezelligheid niet of althans niet in mijn gezicht.
Hoe kun je het nou niet hebben over wat er op dit moment gebeurt?

En iets dichterbij: dat die vreselijke PM van dat Brexitland haar ogen sluit en in bed kruipt met die Amerikaan. Een petitie waarin bijna 1,8 miljoen Britten hebben aangegeven tegen een STAATS-bezoek van hem te zijn wordt bestempeld als ‘onbeleefd’ naar die kerel toe.
Onbeleefd. Naar DIE onbeschofte kerel?
Plus, zegt ze, het is een populistisch dingetje.
Waarop intelligente mensen reageren met: en Brexit, dat won met evenveel stemmen verschil, werd ‘de stem van het volk’ genoemd. Wat is nou populistisch? (ik natuurlijk hier, door absoluut en ‘verschil’ naast elkaar te zetten. Stemmingmakerij is zó gemakkelijk!)

Wat me dit allemaal leert is dat machthebbers inderdaad kunnen maken wat ze willen. Want ze verzamelen de mensen om zich heen die dat mogelijk maken. De les hier is om dat onmogelijk te maken. Wees dit voor!
Die kerel overzees krijgt zijn slappe republikeinen mee die waarschijnlijk alleen maar denken aan geld. Hij wil er geld uit slepen en zijn opportunistische maatjes kijken watertandend toe hoeveel er voor hen overblijft. Stelletje kippen.
Er is nu de moslimban (die ineens niet meer 'ban' mag heten ook al hebben ze dat zelf zo genoemd), er is een decreet dat niet langer verbiedt dat drinkwater niet mag worden vervuild door oliepijpleidingen, en dit is pas in de tweede week gebeurd.
in de eerste week werden websites van wetenschappelijke en regerings!-instituten uit de lucht gehaald omdat ze feiten vermeldden over klimaatverandering. Deze instituten namen op twitter een 'rogue'-account.
Ik ga het niet hebben over zijn kabinet van miljardairs waarvan er niet een ervaring heeft in de politiek. Niet nu.

Wij hebben hier in Nederland een slapjanus in het torentje, een angsthaas, iemand die (ook qua uiterlijk) niet in de buurt kan komen van Trudeau, de premier van Canada. Niet in de buurt? Niet eens op hetzelfde schoolplein mag komen. Of wijk, of dorp.
Wie stond bij ons op in de eerste dagen van het fascistische regime? Klaver en Pechthold. Onthoud die namen!
En laat de man in het torentje maar een goed uitzicht hebben op wat politici met een ruggegraat kunnen bereiken.

O en één van de doelen van de showman is om mensen demonstratie-moe te maken zodat hij en zijn nazi-buddy B. de macht kunnen grijpen.
Dat gaat mooi niet gebeuren mensen!
En onthoud dit voor als die blonde hier de macht grijpt.

Lees alsjeblieft dit stuk van Yonatan Zunger die gisteren op Twitter verzuchtte: “Wat me verontrust is dat ik, hoewel het trending is en door iedereen gelezen wordt, geen gefundeerde tegengeluiden krijg.”
En dat klopt. Want na zo’n verkiezingsstrijd verbaast het blijkbaar niemand dat het hier om gaat: https://medium.com/@yonatanzunger/trial-balloon-for-a-coup-e024990891d5#.vqfysfyx8