De rug is nog steeds stuk. Ik ga 2 januari naar Susan voor fysio, en 3 januari naar mijn Kraker voor chiro. Mijn tactiek is dat ik ze niets vertel over elkaar.
Rock zette vroeg runderlappen op voor rundvleessalade die we op eerste kerstdag meenemen naar zijn familie, en vertrok naar zijn boogschietclub. Ik voel me daar best triomfantelijk om, al mag dat vast niet. Vorige zomer rende hij in een Italiaanse Decatlon blij naar handbogen die daar stonden, en ik noteerde meteen: rondkijken voor cursus, is leuk verjaarskado. Weer in Nederland vond ik twee verenigingen dichtbij, maar beiden hadden een wachtlijst. Iets met corona. Ik schreef hem tóch in, gaf in november een leuke foto van Robin Hood, en in september was hij eindelijk aan de beurt. Wat als ik het niet leuk vind, vroeg hij vlak voor de eerste van drie introductiedagen. Dan hou je er na twee keer mee op, zei ik, waarop hij vroeg: en wat als ik het wél leuk vind? Nou, dan beland je dus in een rabbithole, want de Rots doet niets half. Hij bood zijn eigen vooroordeel over verenigingen het hoofd, en er loopt nu een bestelling van een helemaal klaargemaakte boog met allerlei toebehoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten