De sportarts had in elk verslag gelezen dat ik een gedreven persoon ben en dat kon onder de huidige omstandigheden best een slagje minder. Hij raadde me een dagschema aan waarbij ik 2 uur iets doe en waar ik dan 15 minuten in het donker zonder prikkels van bijkom. Tijden onder voorbehoud en naar eigen inzicht aan te passen. Ik doe dit nu al drie dagen, en het is schrikbarend hoe snel 2 uur voorbijgaat. Voor ik het weet gaat de wekker en dan loop ik die trap weer op waar ik mijn mobiel op vliegtuigstand zet, de wekker op 15 minuten, me op bed nestel en het slaapmasker voor mijn ogen trek.
Eerst hoor ik de piep in mijn oor lekker luid. Aan het eind van de 15 minuten is die weg. Het werkt dus. En die 15 minuten zijn niet eens bloedsaai. Ik mag niet slapen, maar dat kan ik toch niet overdag. Helpt dit nou echt? Ik weet het niet en ik moet zeggen dat ik er nu al wel een beetje flauw van ben. Hoe kan ik nu tot dingen komen in twee uur tijd! Beetje boodschappen en handwasjes en gewone wasjes en granola maken en een wandeling (als het tenminste eens ophoudt met dat natte weer), en even naar de kleermaker.
Morgen wil ik naar de internetwinkel en de boekhandel, en voorheen zou ik misschien een leuke overdag-film mee pikken in de luxe zaal. Maar dat schiet de twee uur voorbij en die wil ik toch minstens één week eens echt goed doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten