Ik zat naast Hubert in zijn “Follow the leader”-auto.
“Ik hoorde net dat je een gebrek aan zelfvertrouwen hebt als
je je naam in kleine letters schrijft,” vertelde hij bij wijze van gezellig autogesprek.
Ik ging rechtop zitten.
“Weet je wat ik vanochtend had? Ik kreeg een email van een
vrouw van wie de voornaam in de emailnaam met kleine letter was geschreven en
de achternaam met hoofdletter. En het gekke was: in haar email tekst sloot ze af met
Margreeth met een h op het eind en die h stond er in de emailnaam helemaal niet
bij! Wat zegt dat over Margreeth, vroeg ik mij toen meteen af.
Of die ICT-er van dat bedrijf kan niet spellen, of het
interesseert hem niets, of hij heeft een hekel aan Margreeth. En van háár kant...”
Hubert zei: “Het kan toch ook zijn dat ze dat helemaal niet
ziet en dat ze allebei na de aanmaak van dat adres nooit meer aandacht hebben
geschonken aan die naam.”
Daar werd ik even stil van.
Wat een raar idee!
Als ze het zelf niet zien dan zeggen anderen het toch wel?
Natuurlijk weet Margreeth heel goed dat er iets mis is
gegaan, maar ze durft gewoon niet aan te kloppen bij die ICT-er omdat ze ooit
eens aan hem is voorgesteld en hij haar toen niet eens wilde aankijken tijdens
het handen schudden.
Ha! Handen schudden? Wat zeg ik nu? Zijn vingers raakten
de hare niet eens, zo’n haast had hij om weg te komen. Stond ze daar afgewezen
te worden zonder enige reden!
Dus als ze hem zou bellen voor die emailtoestand, dan moest
ze natuurlijk helemaal gaan uitleggen wie ze was en dan moest ze hem vertellen
wat hij allemaal fout had gedaan, in die emailnaam dan. En dan, pfff, moest ze hem vragen om dat te verbeteren. Die arrogante
machtswellusteling die hoogstwaarschijnlijk dol is op Windows. Zo’n type.
Ik dacht nog even verder en ineens wist ik het: na dat
personeelsfeest van laatst hebben Margreeth en de ICT-er zo’n onvoorstelbaar
slechte dronken seks gehad dat Margreeth er alles aan doet om contact met hem
te vermijden. Op elk niveau. Eigenlijk vind ik het dan wel weer een geinige zet van
hem dat hij zijn vakgebied inzet om een reactie aan haar te ontlokken.
De “Follow the leader”-auto stopte bij de bank waar we een
afspraak hadden met meneer de Thomis. Ik onthoud gewoon hoe je namen schrijft.
Voorkomt een heleboel toestanden.
Ook dit logje bevestigt nog eens mijn denkbeeld dat het hoog tijd wordt voor een ict-er-van-het-jaar verkiezing, die de vooroordeelbevestigende, contactgestoorde types onder dit volkje nou eindelijk eens een positief rolmodel voorschotelt.
BeantwoordenVerwijderenDit klinkt alsof je al genomineerden op het oog hebt!
VerwijderenDames, neem dan wel in aanmerking dat je om ICT-er te zijn, toch vooral een nerd moet wezen. En dat nerds niet zelden een zekere vorm van autisme zijn toegedaan. En dat ze daar een tikje contactgestoord door kunnen blijken te zijn. Maar wel als een dolle kunnen programmeren. Ergo: it comes with the package...Inclusief slecht dronken seks, denk ik....
BeantwoordenVerwijderen