Op de Helperzoom worden veel honden
uitgelaten. Het is soms net een open vlakte, die lange weg van Essen naar de
nieuwe fietstunnel onder het Euroborg Station. Een vlakte waarop het wel eens
hard waait en vooral kleine hondjes stevig aan de riem gehouden moeten worden.
Het lange pad bestaat uit aan elkaar gelegde betonplaten met aan de slootkant een grasberm en aan de straatkant perken met struiken vol rozenbottels.
Het lange pad bestaat uit aan elkaar gelegde betonplaten met aan de slootkant een grasberm en aan de straatkant perken met struiken vol rozenbottels.
Het is ook een geliefde strook voor
hardlopers.
De anonieme hardloopster die vanochtend de betonplaten op bijzonder elegante wijze nam, zag al vanuit de verte de oude man en het teckeltje de hele breedte
van het pad in beslag nemen.
Je zag haar al rennend denken: zal ik links
lopen? of kiezen voor het gras in de berm? Of gewoon hard mijn keel schrapen?
De oude man keek geschrokken op toen hij haar
voeten hoorde stampen op het pad. Hij trok zijn hondje vlug naar links maar
keek tegen een hard gesnoeid perk aan, schatte zijn tijd in en besloot voor de
rechterkant te kiezen waar het hondje hem de drassige berm in trok.
Ongelukkig met zijn beslissing durfde hij zich
niet te verroeren tot de hardloopster hem had gepasseerd. Maar haar blije “Dank
u wel” maakte zijn natte schoenen toch een heel klein beetje goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten