Bossen verjaarsbloemen

“Ik heb zo’n mooi boeket om weg te geven,” leurde ik vorig jaar op Facebook, “Wil dan echt niemand het hebben?”
Het was 14 februari, wat het gesprek uiteraard van bloemen via martelaars en eten terug bij bloemen bracht, waarop iemand schreef dat ze het he-le-maal niets vond.

Omdat smaken verschillen plaatste ik de foto van het mooie boeket bij de eerstvolgende jarige Facebookvriend op haar pagina, die daar zó blij mee was dat ik ook de daarop volgende jarige een boeketje aanbood.
Dat heb ik zo een jaar lang gedaan. En nu is het klaar.

Het was niet bedoeld als ‘lief’, want geven gaat niet om lief gevonden worden. Het ging om joligheid en nog vaker om: hoe vind ik een boeket dat bij de jarige past?

Al na een paar maanden moest het woester en plaatste ik auto’s met bloemen, overhemden met bloemen, lampen, winkels, dode Nederlandse prinsessen met bloemen, broeken, Vikingen, schilderijen, stipjes, gordijnen, taarten, ijsbloemen, trommels met bloemen, en bloemen met vlinders, waarbij ik het dan weer leuk vond om de jarigen van die dag alle 3 een andere bloem-met-vlinder te geven.

Ik heb hier nu nog kasten vol bossen bloemen liggen, eenvoudig maar mooi en kleurrijk. ze blijven hier opgestapeld liggen want de kast is groot genoeg en weggooien is niet mijn sterkste kant.

Dat sommigen niet onmiddellijk met een dikke vette LIKE reageerden brak mijn hart natuurlijk, maar niet iedereen zag ze en niet iedereen wilde ze. Daar staat tegenover dat anderen er echt blij mee waren en er stiekem zelfs op hoopten, zoals ik dan jubelend terugkreeg.
Enfin, ik los de bos.



Foto 1 is van Alain Delorme