26 maart 2013

Bountydromen


Vanochtend werd ik wakker midden in mijn transitie naar de 5e dimensie.
Het was de wekker die me uit de sprong wegtrok voordat duidelijk werd waar ik in terecht zou komen.
Wat doe je met een nachtdroom die net even blijft haken achter dat randje wakker worden, en niets anders achterlaat dan wat rafelige hints?
Ik ren dan naar mijn laptop, speur wat rond en hang het antwoord als herinnering op Twitter of op het prikbordje in de bijkeuken.

Jaren geleden lag ik eens ‘s nachts in een zee een eindje uit de kust te zwemmen en te dobberen, met wat andere mensen op vriendelijke afstand. In de buurt stak een kale, steile rots metershoog uit het water. Het was stralend weer, strakblauwe lucht, de hele rambam die je ook in dagdromen kunt treffen.
Ik dacht “waar ben ik toch?”. En ik hoorde of wist, of hoe gaat dat in dromen, ik wist: dit zijn de Seychellen.
Dat moment bleef haken achter de richel ‘wakker worden’ en het eerste wat ik deed nadat ik toen uit bed sprong was ‘Seychellen’ googelen, want ik kende het niet.
Tenminste, niet dat ik wist.
Ik trof die ochtend afbeeldingen van Bounty-stranden en van die enorme rots die uit zee steekt. Van een iets andere hoek dan die waar ik ‘s nachts tegenaan gekeken had, maar het was hem!

Vanochtend rende ik weer eens naar mijn laptop. Wat is dat ook al weer, die 5e dimensie voorbij lengte, breedte, diepte en tijd?
Ik zal het je vertellen: De 5e dimensie is een verhaal waar men het nog niet over eens is.
Boeiend is het idee dat dimensies bewustzijnsniveaus zijn zoals ik her en der kan lezen en die en passent verklaringen geven voor mijn tegenwoordige hoofdpijnen.
Maar nog boeiender is de discussie die volgt op http://www.visionair.nl/wetenschap/universum/de-vijfde-dimensie/ waar de één beweert wetenschappelijker te zijn dan de ander en men aanhangers van de snaartheorie sneue watjes vindt.

Ik probeer te begrijpen wat ik hier wilde doen maar mijn 4- dimensionale brein kan het even niet te pakken krijgen. Dat komt waarschijnlijk omdat, zoals een reageerder op bovengenoemd blog zegt:

Een dimensie is geen fysische realiteit. Het is een wiskundig hulpmiddel (en dan kun je de verandering van de positie in de ruimte er ook nog bijvoegen). Het is overigens vermakelijk dat de stagnatie in de wetenschap het effect blijkt te hebben dat de wetenschappelijke wereld steeds meer trekjes gaat aannemen die verdacht veel lijken op “onvervalste fantasie”.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten