Het was avond en ik haalde De Man op van het Station en bedacht
dat het toch wel erg lang geleden is dat ik de autoramen moest krabben. Nu waren ze alleen maar beslagen en ik wilde het niet wegvegen maar zette de blazer op maximaal zodat ik kon achterhalen wat dat opleverde.
Van onze straat tot het Sterrenbos moest ik
op een onthechte manier kijken vanwege de lampen van tegemoetkomende
auto’s. Na het bos kon ik helder door het onderste deel van de ruit zien, en tegen de tijd
dat ik bij de Rabenhauptstraat was kon ik weer rechtop zitten.
Dan weet ik dat nu.
Ik heb van 22 december tot en met 22 maart in mijn agenda bijgehouden hoe laat de zon op kwam en hoe laat hij onder ging.
Ik hou van die langzame fysieke verschuiving op papier.
Niets wereldschokkends want dat kun je ook in mijn agenda van een paar jaar
geleden zien. Toen hield ik het een jaar vol, en nam ook de maan mee.
Het heeft geen enkele zin om te doen, dat
weet ik ook wel. Het geeft me gewoon het veilige gevoel dat
ik weet wat er om me heen gebeurt.
Ik ken iemand die óók nog eens de eb- en vloedstanden bijhoudt.
BeantwoordenVerwijderenHet rare is dat ik daar stiekem best nieuwsgierig naar ben
BeantwoordenVerwijderen