Omdat ik gruwelijk ziek was beperkte ik het interactief lezen tot een minimum. Alleen ouderwetse media toegestaan en geen sociaal gedoe er omheen. Rust aan de kop en concentreren op één enkel ding.
Ik koos een filmtitel, las het complete filmscript van een pagina of 140 en keek daarna de film met hier en daar een dutje tussendoor.
Op dag 1 las en keek ik Grand Hotel uit 1932
met Greta Garbo en Joan Crawford, en op dag 2 was het All About Eve uit 1950 met
Bette Davis die daarin overigens prachtig en geweldig bleek te zijn. Daar kon
die drammerige Zweedse nog heel wat van leren met haar groteske, klagerige
houding. “O, hoor mij eens een zwoele donkere stem hebben. En o, zie mij
gracieus neder zijgen op de chaise longue.”
Zo heftig in die buien en gedragswisselingen, echt ongelooflijke aanstellerij vind ik het, wat natuurlijk zo veel mogelijk vermeden moet worden. Tenzij het om mij gaat.
Zo heftig in die buien en gedragswisselingen, echt ongelooflijke aanstellerij vind ik het, wat natuurlijk zo veel mogelijk vermeden moet worden. Tenzij het om mij gaat.
Zo blijk ik heel heftig ziek te kunnen zijn, niet
gematigd.
Persoonlijk vind ik dat wel fijn. Kats klaar ben je dan. Want dat verbijten en stil doorsukkelen en niemand tot last zijn, daar ben ik niet zo van.
Laat mij maar jammerend door nachtelijke koortsaanvallen heen worstelen. Heerlijk.
Maar dat hoeft dan weer niet verfilmd te worden.
Persoonlijk vind ik dat wel fijn. Kats klaar ben je dan. Want dat verbijten en stil doorsukkelen en niemand tot last zijn, daar ben ik niet zo van.
Laat mij maar jammerend door nachtelijke koortsaanvallen heen worstelen. Heerlijk.
Maar dat hoeft dan weer niet verfilmd te worden.
De film die ik op dag 3 ga lezen en zien is An
Affair to Remember. Ik geloof uit 1957 en ik heb geen idee meer met welke
actrice. Ik hou meer van films waarin actrices een goede rol hebben dan van films die
rond acteurs gemaakt zijn. In Grand Hotel was het bijvoorbeeld Joan Crawford die ik mooi en geweldig
vond waar John Barrymore geloof ik de ster behoorde te zijn. Maar die man, ach
ja, drank en drugs, enfin ik zeg het maar gewoon: aanstellerij.
Ik lees en zie An Affair omdat ik nog steeds
binnen zit wegens griep en ik dus niet naar 2 aantrekkelijke Externe Afspraken kan die in mijn agenda staan.
Die in de middag leek me echt geweldig.
Politiek op mooi niveau. Maar mijn hoofd had ze nog niet allemaal op een rijtje en een gesprek met inhoud trok ik echt nog niet.
In die sportafspraak van de avond had ik ook al zo'n zin. Trainen bij de loopgroep als een reünie van de 4 mijl en een vooruitblik
naar de Plantsoenloop. Maar fysiek zijg ik alleen nog maar neder op de bank.
An Affair to Remember is met Deborah Kerr, zie
ik net. Eens even kijken of zij de moeite van het onthouden waard is.
En ja, “Externe Afspraken” is aanstellerij voor
een werkzoekende. Maar wel mooi.
I
wouldn't worry too much about your
heart. You can always put that award where your heart ought to be.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten