Acht weken zit ik nu al aan te kijken tegen een been dat niet helemaal kan strekken en niet helemaal kan buigen. Maar dat hindert niks want ik ga morgen de Zeven Vette Jaren in.
O wat zal veel moois en geluk en rijkdom mij toevallen!
Dat ik hier zo zeker van ben is omdat mijn medisch geklungel precies zeven jaar geleden begon, en ik de cirkel wel heel mooi heb rondgemaakt met die trapval. Van hoofd tot teen, van zicht via spraak tot beweging, ik zie het wel als een fraai stukje concept door mijn leven slingeren.
Hiermee ben ik klaar met de Zeven Magere Jaren, vind ik, ik heb mijn tijd strak en braaf uitgezeten. De dagen dat ik mijn moed even kwijt was of dat er geen gedachten mijn hoofd in of uit konden, liggen vanaf morgen definitief achter me.
Ik vind het zó fijn dat dit gelazer bijna is afgelopen! Nog even met de krukken het nieuwe jaar in, daar ontkom ik niet aan, maar daarna ga ik me toch een portie los jonge! Verrukkelijk, verrukkelijk, ik heb er superveel zin in. Ik kan alleen maar denken aan woorden als Overvloed en in termen als Gouden Bergen.
Een vriendin appte vanochtend dat ze mee doet. Met een te veel aan vroegtijdige overlijdens in de familie begrijp ik dat best. Zij mag mee. En de vriendin die met haar voet kwakkelt en na een jaar eindelijk een arts tegenkwam die zei: 'Wij gaan onmiddellijk die ontsteking weg-opereren' en die hoop kreeg, en die nu toch net even iets langer in het ziekenhuis ligt omdat ze a. het resultaat van de kweek maar niet voor elkaar krijgen (volgens mij heeft dat lab één taak, toch?) en b. ze een nieuwe infectie heeft gekregen in de operatiekamer (hoe krijgen ze het voor elkaar om die OK niet steriel te laten zijn?).
Anderen die menen recht te hebben op lidmaatschap van deze uitzonderlijke Zeven Vette Jaren Club kunnen zich melden via nonderstaand telefoonnummer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten