Laarzen die niet mogen

In de vroege herfst van 2010 vergaderde ik met drie collega's in het horecakantoor van de Stadsschouwburg.
Gegil van buiten stoorde ons, het was pauze bij het gymnasium van de buren. We konden niets anders dan zelf ook even pauzeren en naar de uitgelaten jeugd kijken die naar buiten stroomde.
De twee mannelijke collega's sprongen ineens op en riepen naar het raam: "Uit met die achterlijke laarzen! Het is nog geen winter! Foei!"
"Maar dat staat heel leuk, die laarzen onder een kort rokje," zeiden wij verbaasd.
"Niks ervan," was het oordeel.
Ook thuis schudde de Huisschilder zijn hoofd. Vloeken in de kerk, die combinatie.
Sindsdien voel ik me altijd een beetje rebels als ik een kort rokje draag met laarzen. Hoog tijd om dat weer eens te doen.