“Dat ga ik ook doen,” schamperde man X, “Een club oprichten
en dan zelf bepalen wie er in mag.”
Ik zei niets terug, in de hoop dat hij zelf hoorde wat hij
zei. En ook omdat ik niet hardop wilde zeggen hoe erg ik het voor hem vond dat hij blijkbaar niet de vrijheid voelt om zelf te bepalen wie hij op zijn feestjes
wil hebben.
Man Y zei: “Je zit dus gewoon met een paar vrouwen bij
elkaar, drinkt wat thee en wijn en eet taart? En je hebt dan meteen maar een
Club? Maar dan kun je toch álles wel een Club noemen! Dan had ik gisteren met
mijn vrienden in de kroeg ook een club!”
“Ja. En?”
De stem van man Z sloeg bijna over.
“Je bakt niet, je wisselt geen recepten uit, je gaat alleen
maar met een stel vrouwen één taart eten en je noemt het De Taartenclub!”
Ik vind jaloezie maar een lelijk monster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten