Je zou denken dat het stress is, maar het
is pure opwinding.
Ik heb alles, ik wéét dat ik alles heb om
vandaag op T’ailand te kunnen hardlopen.
Ik heb een douchetas met handdoek en
douchespullen en vers ondergoed.
Ik heb mijn loopkleren in een kleine
sporttas, bovenop de nieuwe schoenen zodat ze elkaar wat kunnen bijpraten. Ernaast
geschoven zit de envelop met startbewijs, en bus- en boottickets.
Ik heb een mini nylon rugzakje met veiligheidsspelden
en foerageerspullen: 2 flesjes, een bakje brood en een banaan. Ik heb er ook
mijn telefoon-draagarmband in gedaan en ik wou echt heel graag dat iemand daar
eens een fatsoenlijk en vooral ook logisch woord voor zou uitvinden.
Mijn lift staat over 45 minuten bij het
station, de boot vertrekt over 2 uur.
Ik heb alvast een knip in mijn haar gedaan
en papiergeld in mijn broekzak.
Ik moet alleen niet vergeten om vanavond
een halfje bruin te kopen als ik terug ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten