Doe mij eens een badkuip! Om mijn ontstoken schouders onder te kunnen dompelen in kokend water en om ontspannen uren achter elkaar te kunnen lezen!
Beter nog: Doe mij eens een badkuip op proef!
Ik vind het zo frustrerend dat dat niet bestaat!
Je kunt alles leasen of huren, maar een badkuip? ik dacht het niet.
Als ik wéér mensen met een badkuip hoor vertellen dat zij er never-nooit-niet in liggen grijp ik vertwijfeld naar mijn hoofd. Zo dom!
Ik smacht er letterlijk naar. Het komt zelfs erg vaak voor dat ik wil zeggen: “ik ga even in bad liggen”, en dan net op tijd mijn woorden in slik want we hebben helemaal niet zo’n tobbe.
Kom, laat mij nou gewoon zo’n ding proberen!
De badkamer is groot genoeg om daar een gevaarte op pootjes in te tillen. We moeten er dan wel in staan om te kunnen douchen, maar dat went wel.
Afgelopen winter zijn we 10 dagen in New York geweest.
Ik voorzag dat we voornamelijk zouden sjouwen van museum naar galerie naar restaurant en stond er op om een ligbad op de kamer te hebben. Ik werd uitgelachen. “Je gaat toch niet naar NY om in bad te liggen”, “Daar heb je toch geen tijd voor”.
Enfin, ik wist welgeteld 4x de tijd te vinden om mijn vermoeide lichaam drijvend tot rust te laten komen. Een behoorlijke score.
Er was ooit een bad in ons huis dat de vorige eigenaren hebben verwijderd.
Het was namelijk een verzonken bad en toen zij een kind kregen leek het hen niet verstandig en veilig.
Nu hebben wij daar toevallig geen last van. Het enige echt kleine wezen dat hier rond loopt is de kat. Die komt niet eens in de douche om op de badmat te liggen. Ze kijkt wel uit.
Ik zal nog wel een tijdje op stille zondagen langs sanitair-sites surfen in de hoop op een uniek lease-aanbod.
Doe mij nou maar gewoon een bad op proef. En dat ik dan na een half jaar mag beslissen of ik het wil houden. Hoe moeilijk kan het zijn?
Is het toeval dat ik echt net op dit moment op de radio Rene Froger hoor zingen “…dan gaan we met zijn tweeën drie keer uitgebreid in bad”?
Toeval? Ik dacht het niet.
Toe nou...
