Fanmail

 Gisteren combineerde ik drie dingen: 

1. Ik ben fan van Marieke Groen, waarvan we Het verhaal van mijn schaarste lazen met de leesclub. Dus ging ik gisteren naar Onder de Vulkaan, de culturele talkshow in het Grand Theatre, waar zij een van de drie gasten was.

2. Sinds een paar weken ben ik zonder sociale media. Ik kan nergens meer een online like geven, of een gesprek beginnen. 

3. Ik ouwehoer graag op papier.

Dus ik schreef een heuse brief aan Marieke, die ik haar na afloop van de talkshow in haar handen duwde. Het liefst had ik Fanmail op de envelop gezet, zozeer zag ik het als een project waar ikzelf de meeste lol om had. Het gekke is dat het heel moeilijk is om zo'n brief te schrijven want wat zet je daar nou in? Het is stom om het over de vorm te hebben, om te zeggen hoe goed ze iets heeft gedaan en hoe mooi en helder ze schrijft. Maar moet ik het dan hebben over de inhoud met veel Ach en wee en ik leef mee? Of wil ik in die brief vertellen welke indruk het op me maakte, dat ik binnen dertig pagina's al zat te hyperventileren van de stress en haar daarna bleef aanmoedigen om andere wegen in te slaan? Ik koos voor het laatste.

Wat ook niet vanzelfsprekend is: ik sluit de brief wel af met mijn naam, maar zet ik daar dan bij hoe zij mij kan bereiken? Vroeger schreef je altijd op de achterkant van de envelop jouw adres. De PTT kon het dan terugsturen als iemand Retour afzender over de geadresseerde kalkte omdat die was verhuisd of overleden of jouw post gewoon niet wilde ontvangen. Maar je liet als afzender daarmee ook weten hoe jij te bereiken bent voor het geval iemand iets terug wil schrijven of ineens bij wijze van verrassing op je stoep wil staan.

Wat te doen met Fanmail? Want als ik mijn adres op de envelop of onder aan de brief schrijf is het net alsof ik een reactie verwacht, wat niet zo is. Alleen, ALS ze een reactie ZOU willen geven, dan heb ik haar die mogelijkheid ontnomen door mijzelf ook in real life onvindbaar te maken. En dan kom ik op de vraag: is het aanmatigend om te denken dat iemand wil reageren op een fan, of is het juist aanmatigend om aan te nemen dat je altijd wel vindbaar bent, voor het geval en stel dat?

Ik moet nog steeds lachen om het idee dat ik een brief heb geschreven en ook nog eens in het handschrift dat niemand kan lezen. Ik ga dit beslist vaker doen, en onderweg zal ik de antwoorden krijgen, die bepaald niet van levensbelang zijn maar wel lekker om mee bezig te zijn.