Aannames

 Maandagochtend 10 uur en ik sta alweer te trillen. En wat heb ik nou helemaal gedaan? Was opgevouwen, was gesorteerd, een wolwas in de machine gestopt en de zoveelste rouwkaart van deze winter geschreven.

De waterkoker slaat af, zal ik een hele pot zetten? Ja doe maar (ik praat graag tegen mijzelf), met die nieuwe Ontspanningsthee van D&K, die ik eigenlijk nèt niet lekker vind. Er zit iets vervelends in dat verveine of zo heet. Geen idee wat dat is, maar het klinkt vies, en naar handcrème. Het zal wel gezond zijn, en goed tegen hoge bloeddruk, en nu ik dit heb bedacht wil ik het braaf drinken maar ik weet niet eens of 'verveine' in deze thee van D&K zit. Dit hier hangt van rare aannames aan elkaar. En dan maar denken dat ik niet ontvankelijk ben voor sektes. Ben ik ook niet. Toen mensen in mijn omgeving op Pim Fortuyn wilden stemmen hield ik ze tegen omdat ik vind dat je niet op een persoon mag stemmen, en zeker niet op een zogenaamde ‘sterke man’. Daarom, en alleen daarom, denk ik dat ik geen lid van een sekte kan worden. O en (2) omdat ik de katholieke kerk ook niet meer vertrouw sinds ik leerde dat ik als vrouw eigenlijk niet mag bestaan, tenzij ik de man dien. Ik kijk wel uit. O en (3) sinds ik weet dat een huwelijk niets anders is dan overdracht van eigendom: van vader naar echtgenoot, zie de naamwisseling. Ik ben geen eigendom.
Op naar het volgende punt van de agenda: zou ik fout geweest zijn in de oorlog? Definieer fout, want er zijn tegenwoordig massa’s mensen die zich verrukt over een vers bruin hemd zouden buigen.
Nee, vandaag niet.
Eerst moet dat trillen stoppen, en daarom zet ik nu een fijn potje thee.